Doorgaan naar hoofdcontent

Over eenzaamheid en de 11-stedentocht


Nog een kleine week en dan mogen wij stemmen voor de Provinciale Staten en het Wetterskip. Dat betekent campagne. Een mooie tijd om verhalen, dromen en ideeën op te halen. Hoewel ik altijd wel wat opkijk tegen deze drukke tijd, vind ik het toch altijd weer leuk om te doen. Je spreekt mensen die je anders nooit spreekt en komt op plekken waar je anders niet komt.

Zo kwam ik in Joure in de Midstraat toevallig een wat oudere vrouw tegen. Toevallig, omdat ze eigenlijk het huis niet uitkomt. Haar man was overleden en ze is eenzaam. Tja, daar sta je dan als kandidaat geconfronteerd met de harde kant van het leven.  Uiteraard wil ik graag helpen, maar hoe? En is er überhaupt een denkbare oplossing denkbaar voor dit probleem en wat is eigenlijk de oorzaak van het probleem? Ik heb er over nagedacht, maar het antwoord heb ik nog niet.

Misschien komt het door het individueler worden van de samenleving. Dat we van een overheid verwachten zoveel mogelijk uit onze handen te nemen, zodat wij ons leven zonder al te veel problemen en zorgen kunnen leiden. Dat heeft natuurlijk een mooie en een makkelijke kant, maar ook een minder mooie. De eenzaamheid zou daar een van kunnen zijn.

De overheid kan niet alles oplossen en zeker niet alles alleen oplossen. Er is heel veel wat we als mensen zelf moeten doen en ook zelf kunnen doen. Dat betekent natuurlijk wel dat we ons ervoor in moeten zetten en dat kost tijd en energie. Maar volgens mij is dat het waard. Het is het waard dat we elkaar nodig hebben, dat we ons eigen scholen en verenigingen kunnen oprichten, dat we zaken voor elkaar krijgen die een overheid of een markt nooit (alleen) voor elkaar zou kunnen krijgen. 

Een mooi voorbeeld is altijd de Elfstedentocht, als deze over een paar jaar weer gereden kan worden. Je zult zien dat iedere Fries aan de route zijn best zal doen om zijn eigen stukje ijs sneeuwvrij te maken, dat mensen hun huizen openstellen voor schaatsers  en toeschouwers en iedere toeschouwer zijn best zal doen om iedere individuele schaatser de Bonkefeart op te krijgen. Dat is als overheid of markt niet te regelen. Dat doen we samen en we kunnen het aan. Een prachtig vooruitzicht. 

Op 20 maart zijn de verkiezingen voor de Provinciale Staten en ik sta verkiesbaar voor het CDA op nummer 13 (Volken Holtrop). Uiteraard hoop ik op uw stem! 

Reacties